این روزها پلفترم‌های کم‌کد و بدون کد مورد توجه بسیاری از توسعه‌دهندگان و حتی کاربران عادی قرار گرفته است. در این مقاله به بررسی این پلتفرم‌ها خواهیم پرداخت.

اخیرا اطلاعات زیادی درمورد پلتفرم‌های کم‌کد (Low-Code) و بدون‌کد یا بی‌کد (No-Code) منتشر شده است. وعده‌ی پلتفرم بدون کد این است که توسعه‌ی نرم‌افزار را مثل روش کار کردن با برنامه‌های ورد یا پاورپویت، آسان می‌کند تا حتی کاربران عادی بتوانند پروژه‌های مورد نیاز خود را بدون صرف هزینه‌های اضافه (از نظر مالی و زمانی) و بدون نیاز به تیم مهندسی پیاده‌سازی کنند. پلتفرم‌های کم‌کد برخلاف پلتفرم‌های بدون‌کد، همچنان به مهارت‌های کدنویسی نیاز دارند، اما این سیستم‌ها وعده داده‌اند توسعه‌دهندگان با امکان اجرای کدهای از پیش نوشته‌شده، زمان و هزینه‌ی کم‌تری برای پیاده‌سازی پروژه‌های خود صرف خواهند کرد.

براساس اعلام گارتنر، تا سال ۲۰۲۴ حدود ۶۵ درصد از برنامه‌ها با بهره گرفتن از کدهای از پیش آماده، توسعه داده خواهند شد.

به گزارش ونچربیت، در سال ۲۰۱۷ یک آزمایش معیار مقایسه‌ای بهره‌وری، بین روش توسعه‌ی سنتی (با استفاده از زبان برنامه‌نویسی جاوا) و یک پروژه‌ی توسعه‌ی کم‌کد یا بدون‌کد مبتنی بر مدل نشان داد که بهره‌وری روش کم‌کد و بدون‌کد به‌ترتیب پنج و هفت برابر بیشتر بوده است. علاوه‌بر این براساس نتایج نظرسنجی No-Code Census در سال ۲۰۲۰، مشخص شده است که استفاده از پلتفرم‌های بدون‌کد یا کم‌کد نسبت به روش‌های سنتی برنامه‌نویسی، بهره‌وری را تا ۴٫۶ برابر افزایش می‌دهد.

G2 یک نمای کلی از چشم‌انداز مشابه را برای مشاغل کوچک ارائه می‌دهد. تلاقی‌های زیادی بین پلتفرم‌های کم‌کد کسب‌وکارهای کوچک و سازمانی وجود ندارد. برخی از فروشندگان پلتفرم‌های کسب‌وکارهای کوچک بین شرکت‌های مختلف خیلی شناخته شده نیستند. به‌طور مشابه، مشاغل کوچک و متوسط معمولا به دلیل قیمت بالا و پیچیدگی پلتفرم‌های سازمانی، تمایلی به خرید این نوع سیستم‌ها ندارند.

«ساتیا نادلا» مدیرعامل مایکروسافت سال گذشته میلادی در کنفرانس Ignite اعتراف کرد که شرکت‌ها در آینده نزدیک قادر به توسعه نرم افزار سفارشی به شکل مستقل خواهند بود